Իրականում Կատալոնիայի անկախացման թեման շատ լուրջ է։ Եվ քանի որ ես այնտեղի բնակիչ-քաղաքացի չեմ, բայցևայնպես անցկացրել եմ յոթ օր, հասցրել եմ զրուցել կատալոնացիների՝ Բարսելոնա քաղաքի բնակիչների հետ, խոսել եմ՝ ինչ են մտածում նրանք ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ, ինչու է այս ամենը կատարվում, և ինչպիսի հետևանքներ կլինեն։ Սակայն որտեղի՞ց է այս ամենը սկիզբ առնում։ Ինչու՞ են կատալոնացիներն այդպես ոգևորված ընդվզում։
Այսպիսով Ֆրանկոն մահանում է, և Իսպանիան կտրուկ սկսում է ստեղծել դեմոկրատիա, և մոտավորապես երկուսից երեք տարուց լույս է տեսնում Իսպանիայի Սահմանադրությունը։ Սակայն դրանում կա մի նյուանս։ Կետը, որը ապահովում էր Կատալոնիայի առանձնահատուկ կարգավիճակը, չկար։ Կոպիտ ասած՝ նրանք ցանկանում էին ստեղծել մի նոր երկիր և այդպիսի բարդ հարցերի քննարկման ժամանակ պարզապես չունեին։ Կատալոնիան միանգամից ստանում է ինքնավարության իրավունք, կատալոներենը պաշտոնապես ընդունվում է, սակայն շատ դետալներ և նյուանսներ մնում են օդում՝ որպես հարց։ Եվ հենց այդ հարցերն են, որ հիմա անհանգստացնում են տեղի բնակիչներին։ Բանը նրանում է՝ սկսած այն պահից, երբ հայտնվեց Սահմանադրությունը, մինչև այսօր Կատալոնիան փորձում է հասնել իր համար հարմար լավագույն պայմաններին։
Այժմ կատալոնացիները պատրաստել են տարատեսակ նախագծեր, որոնք ներկայացնում են Մադրիդին, իսկ վերջինս նայում, թերթում և մերժում է։ Թեև կատալոնացիները նոր և շտկված ծրագրեր են առաջարկում, բայց կրկին ստանում են նույն բացասական պատասխանը։ Այսինքն Կատալոնիան և Մադրիդը չեն կարողանում ստեղծել քաղաքական երկխոսություն։ Չնայած, որ գործնականորեն Կատալոնիայի ցանկացած առաջարկ Մադրիդը կտրականապես մերժում է։
Կատալոնիան, ինչպես և բոլոր մարզերը, վճարում են հարկեր, որոնք էլ բնականաբար անցնում են Մադրիդին։ Կատալոնիան րոպեում վաստակում է 20%-ի չափով Իսպանիայի ՀՆԱ-ն։ Դա հսկա թիվ է կազմում։ Այսպիսով ստացվում է, որ Կատալոնիան ոչ միայն սնում է Մադրիդին, այլ նաև այլ մարզերին։ Դա նույնն է, ինչ երեք հոգի գնան ռեստորան և միանգամից վճարեն հաշիվը։ Մեկը վճարի կրկնակի, իսկ մյուս երկուսը՝ ոչ։ Ահա ուտելիքը բերեցին և բոլորը սկսեցին ուտել հավասար չափով, սակայն նա, ով վճարել էր երկակի, ասում է. «Ընկերներ, ես վճարել եմ կրկնակի և ուզում եմ ուտել դրան համարժեք, քանի որ ես շատ եմ աշխատում, և ինձ հարկավոր է շատ ուտել»։ Թվում է՝ ամեն ինչ տրամաբանական և արդար է, այնպես չէ՞։ Բայց մյուս երկուսը հասկանում են, որ եթե նրանք համաձայնվեն, ապա իրենց ուտելիքը կպակասի։ Այդ պատճառով նրանք ընտրում են, որ ամենը մնա այնպես, ինչպես որ է։
Սա ամենանուրբ օրինակն էր՝ նկարագրելու, թե ինչ է կատարվում հիմա Իսպանիայում, և ինչու են կատալոնացիներն այդպես ընդվզում և ապստամբում։
(Լուսանկարում կատալոնացի իմ ամենամոտ ընկերն է)
Երկու տարբեր տարածաշրջաններ։
Ճարտարապետությունը, գեղանկարչությունը, գիտությունը, բնությունը, պատմությունը, սպորտը .... Այս բոլոր սիմվոլները հայտնի են աշխարհին՝ Կատալոնիայի սահմաններից դուրս։
Յունեսկօն որոշել է առանձնացնել դրանցից մի քանիսը՝ ընտրելով նրանք, որոնք մարդկությունը պետք է պահպանի նշանակելիության համար։
Չնայած, որ ես Բարսելոնան ասոցացնում եմ Անտոնիո Գաուդիի հետ, միևնույնն է կան շատ այլ ճարտարապետներ, ովքեր ևս հզոր են իրենց տեսակով: Թեպետ տեսարժան վայրերի զգալի մասը՝ Գաուդիի հեղինակային գործերն են։ Իսկ Գաուդին այնպիսի ոճ ունի, որը անցնել ու չնկատել՝ անհնար է։ Երկրորդ օրից սկսած՝ կարելի է տարբերել և ճանաչել Գաուդիի ձեռագիրը։
Կատալոնիայի սիրտը Բարսելոնան է, իսկ Բարսելոնայինը՝ կատալոնացիները։
Թե Կատալոնիան և թե Բարսելոնան ուսումնասիրելը մի աննկարագրելի հետաքրքրություն ու հաճույք է պատճառում, հատկապես, երբ գիտակցում ես, թե ինչպիսին են անցյալում կատարվածի հետևանքները ներկայում։
No comments:
Post a Comment